نحوه انتقال مالکیت معنوی

نحوه انتقال مالکیت معنوی
با توسعه جوامع و ایجاد آثار معنوی و غیر مادی مانند اختراعات و آثار ادبی و هنری توسط افراد، دولت ها به دلیل ارزش مادی و تأثیرات آن بر موضوع حقوق مالکیت معنوی و دارایی های نامشهود توجه زیادی نشان داده اند. اقتصاد. .

یکی از موارد مهمی که در این زمینه باید مورد توجه قرار گیرد، واگذاری مالکیت معنوی است. قوانین ایران به طور ضمنی به قابلیت انتقال حقوق مالکیت فکری اشاره می کنند، اما اصول حاکم بر آن را بیان نمی کنند و خلأهای قانونی در این زمینه دارند. طبق مواد 454 و 465 قانون مدنی، انتقال مالکیت معنوی به صورت عقد معاوضه امکان پذیر است.

انتقال حقوق مالکیت معنوی
مالکیت فکری یا مالکیت فکری اصطلاحی به ظاهر جدید اما در واقع بسیار قدیمی است که برای مدت طولانی بدون ذکر عنوان "مالکیت فکری" وجود داشته است. مالکیت فکری یعنی مالکیت انحصاری استفاده از آنچه حاصل اختراعات، اندیشه و خلاقیت خالق اثر است.

از مصادیق مالکیت فکری می توان به حقوق مالکیت آثار ادبی و هنری مانند: شعر، داستان، عکس، موسیقی، نقاشی، فیلم، مجسمه و غیره یا مالکیت آثار صنعتی مانند: اختراعات و طرح های صنعتی، انواع داروها و ... اشاره کرد. محصولات آرایشی و بهداشتی، برندها و علائم تجاری، نشانه های جغرافیایی و غیره.

با توجه به ارزش بالای آثار فکری و اهمیت حمایت از پدیدآورندگان این آثار، روش های انتقال این حقوق بسیار حائز اهمیت است. حقوق انحصاری ناشی از مالکیت معنوی به دو قسم مادی و معنوی تقسیم می شود:

انتقال حقوق مادی ناشی از مالکیت معنوی
حقوق مادی شامل منافع مالی کار است. در واقع آنچه متعلق به حق مالکیت معنوی است مادی است نه خود حق. این حقوق به پدیدآورندگان آثار این امکان را می دهد که منحصراً از اثر خود بهره برداری اقتصادی کنند و از بهره برداری دیگران از آن جلوگیری کنند.

پدیدآورنده می‌تواند شخصاً از این حقوق استفاده کند یا در ازای دریافت هزینه یا رایگان، اجازه بهره‌برداری و استفاده از اثر خود را به افراد دیگر بدهد. به عنوان مثال، دارنده حق چاپ می تواند مجوز چاپ، انتشار، ترجمه، فروش، عرضه و هر نوع اقتباس از آن اثر را به شخص دیگری منتقل کند.

بر اساس ماده 5 قانون حمایت از حقوق مولفان، مصنفان و هنرمندان که مقرر می دارد: پدیدآورنده آثار مورد حمایت این قانون می تواند استفاده از حقوق مادی خود را در کلیه موارد از جمله موارد مذکور در این قانون به دیگران واگذار کند. این مقاله. بدیهی است که حقوق مادی اموال ادبی و هنری قابل انتقال و تأیید به غیر است.

مهمترین مصادیق حقوق مادی عبارتند از: حق انتشار یا تکثیر اثر به هر نحو، حق عرضه، حق توزیع، حق امانت یا اجاره اصل یا کپی اثر، حق اجرا. و نمایش عمومی اثر، حق پخش از رادیو و تلویزیون و پخش برای عموم به هر نحو، ایجاد هر گونه اثر مشتق از قبیل: ترجمه و اقتباس از اثر و در دسترس قرار دادن اثر برای عموم.

حقوق مادی ناشی از مالکیت معنوی در آثار ادبی و هنری، برخلاف مالکیت سنتی دارایی، دائمی نیست، بلکه به طور موقت به مالک داده می شود.

بر اساس اصلاحیه ماده ۱۲ قانون حمایت از حقوق مؤلف، مدت حمایت از حقوق مادی تا ۵۰ سال پس از فوت پدیدآورنده اثر و انتقال به وراث است. پس از انقضای این مدت اثر، مالکیت معنوی عمومی محسوب می شود و افراد می توانند با رعایت حقوق معنوی پدیدآورنده از آن اثر بهره برداری کنند.

انتقال حقوق معنوی یا اخلاقی ناشی از مالکیت معنوی
حقوق معنوی یا اخلاقی مالکیت معنوی، حقوق مربوط به شخصیت پدیدآورنده و رابطه او با اثرش است. با وجود این حق، دیگران موظف به احترام و احترام به طرز فکر، اندیشه و بیان پدیدآورنده اثر هستند به گونه ای که هرگونه تغییر، تحریف یا اصلاح اثر توسط دیگران ممکن است به عزت یا آبروی پدیدآورنده لطمه وارد کند. از کار ، ممنوع است و هنگام استفاده دیگران، نام پدیدآورنده باید همیشه همراه با اثر ذکر شود.

مهمترین مصادیق حقوق معنوی ناشی از مالکیت معنوی عبارتند از: حق تصمیم گیری در مورد افشا و اعلام اثر، حق احترام به نام، حق احترام به اثر و حق فسخ و استرداد.

حقوق معنوی در مالکیت معنوی به دلیل غیرمالی بودن غیرقابل انتقال از طریق قراردادهاست، اما برخلاف حقوق مادی در مالکیت معنوی، این حق معمولاً دائمی است.
در برخی کشورها، حمایت از حقوق معنوی محدود به دوره حمایت از حقوق مادی است. .

این حقوق محدود به یک مکان نیست و اگر در هر کشوری به رسمیت شناخته شود، می تواند مورد حمایت و استناد آن کشور باشد.