شرکت های تجاری

شرکت های تجاری
شرکت های تجاری بر اساس قرارداد تشکیل می شوند. در این قرارداد، افراد توافق می کنند که چه چیزی را به شرکت بیاورند. حتی اگر فلان کار و عملی را بلد باشد می تواند به عنوان سهم خود بیاورد یا اگر ملکی دارد می تواند از آن ملک برای مکان استفاده کند. شرکت را معرفی کنید و آن را آورده در نظر بگیرید. این افراد در هر سود و زیان مربوط به شرکت شریک هستند. باید به این نکته اشاره کنم که این شرکت ها از نظر تعداد اعضا/میزان سرمایه ای که در ابتدا وارد شده است/و همچنین نوع کار و فعالیت هایی که در شرکت انجام می شود متفاوت است که امید می رود. که در این مبحث به انواع این شرکت ها پرداخته خواهد شد.
اگر یک تقسیم بندی کلی برای شرکت های تجاری انجام دهیم، باید شرکت های سرمایه و شرکت های فردی ذکر شود.

ابتدا اجازه دهید شرکت های سرمایه ای را توضیح دهیم:
در این شرکت ها شخصیت شرکا مهم نیست و سهام شرکا به راحتی و بدون نیاز به توافق همه شرکاء به عنوان مثال مانند شرکت سهامی عام/شرکت سهامی خاص/سهامی مختلط قابل انتقال است. .
در مورد شرکت هایی که به نام شرکت های انفرادی نامیده می شوند، شخصیت شرکا مهم است، یعنی در صورت تمایل به واگذاری سهام، ابتدا باید اجازه و رضایت همه شرکا را بگیرید، مانند شرکت های نسبی/ شرکت های مختلط غیر سهامی. /شرکت های مسئول محدود/ و همچنین شرکت های تعاونی.
ماده 21 قانون تجارت به درستی شرکت سهامی را برای ما تعریف کرده است.
شرکت های سهامی را می توان به سهام عمومی و سهام خصوصی تقسیم کرد.

شرکت های سهامی عام

این شرکت ها عمدتاً برنامه های سنگین دولتی یا دولتی مانند مسائل مربوط به صنایع و معادن را انجام می دهند. پنج نفر برای این شرکت ها کافی است. سرمایه این شرکت ها به سهام تقسیم می شود. بنیانگذاران تامین می شود و بخشی دیگر با کمک پذیره نویسی و سرمایه گذاری عمومی قابل حل است.

شرکت خصوصی محدود:
این شرکت حداقل سه شریک دارد و سهام این شرکت فقط با موسسین حل و فصل می شود و شرکا اجازه ندارند با کمک پذیره نویسی یا کمک های مردمی به این موضوع رسیدگی کنند.
این شرکت نیز مانند شرکت قبلی ما که سهامی عام بود سرمایه را می توان به سهام تقسیم کرد و مسئولیت سهامداران بر اساس میزان سهامی است که دارند.
بین شرکت دولتی و خصوصی تفاوت هایی وجود دارد که در ادامه می خوانید.
در مورد تعداد اعضا یکی از تفاوت های آنهاست. در مورد شرکت سهامی عام پنج نفر می خواهیم اما برای شرکت سهامی خاص با سه نفر حل می شود.
در شرکت سهامی عام اجازه داریم مقداری از سهام را به روش پذیره نویسی و مردمی تهیه کنیم اما در شرکت سهامی خاص تمام سرمایه بر عهده موسسین است.
شرکت سهامی عام عموما بیشتر برای برنامه های دولتی است اما شرکت سهامی خاص اینگونه نیست و دولتی نیست.
تفاوت مهم دیگر شرکت سهامی عام با شرکت سهامی خاص این است که در شرکتی که سهامی خاص است برای واگذاری اجازه همه سهامداران لازم است اما برعکس در شرکت سهامی عام نیازی به مجوز نیست.
از سهام شرکت های خصوصی نمی توان در بورس استفاده کرد اما از سهام شرکت های دولتی می توان استفاده کرد.
اوراق مشارکت در شرکت های سهامی عام است و در شرکت های سهامی خاص امکان پذیر نیست.

شرکت سهامی چه نوع شرکتی است؟
این شرکت بین شرکت سهامی و سهامی خاص است و بر این اساس یک یا چند نفر از شرکا در قبال اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند و اشخاص دیگری که سهامدار نامیده می شوند بر اساس آنچه که دارند مسئولیت دارند. آورده اند.
راه های ثبت شرکت با مسئولیت محدود:
تنظیم شرکت نامه: شرکت نامه همان اساسنامه ای است که در شرکت های سهامی وجود دارد. این شرکتنامه باید بر اساس ضوابط و شرایط مندرج در ماده 95 قانون تجارت انجام شود.
پرداخت کلیه وجوه نقدی و غیرنقدی طبق آنچه در ماده 96 قانون تجارت آمده تعیین شود.
شرکت با مسئولیت محدود مانند بسیاری از شرکت های دیگر برای ثبت به مدارک و شرایط زیر نیاز دارد:
کلیه شرکا باید کپی کارت ملی و کپی شناسنامه داشته باشند.
گواهی عدم سوء پیشینه کیفری
در دسترس بودن رونوشت مبایعه نامه با امضای کلیه سهامداران.
تعداد دو نسخه درخواست نامه که دارای امضای سهامداران باشد.
داشتن مجوز.